《出塞》

xiá kè zhòng ēn guāng, cōng mǎ shì jīn zhuāng.侠客重恩光，骢马饰金装。piē wén chuán yǔ xí, chí tū jiù biān huāng.瞥闻传羽檄，驰突救边荒。shè yě shān chuān dòng, xiāo tiān jīng pèi yáng.歙野山川动，嚣天旌旆扬。wú gōu míng shì yuè, chǔ jiàn lì rú shuāng.吴钩明似月，楚剑利如霜。diàn duàn chōng hú sāi, fēng fēi chū luò yáng.电断冲胡塞，风飞出洛阳。zhuǎn zhàn mó jī sú, héng xíng dài dòu xiāng.转战磨笄俗，横行戴斗乡。shǒu qín zhì zhī zhǎng, miàn fù gǔ lí wáng.手擒郅支长，面缚谷蠡王。jiāng jūn zhàn tài bái, xiǎo fù yuàn liú huáng.将军占太白，小妇怨流黄。yǎo niǎo qīng sī qí, pīng tíng hóng fěn zhuāng.騕褭青丝骑，娉婷红粉妆。sān chūn yīng dù qǔ, bā yuè yàn chéng háng.三春莺度曲，八月雁成行。shuí kān zuò chóu sī, luó xiù fú kōng chuáng.谁堪坐愁思，罗袖拂空床。