《哭富嘉谟》

wú yǒu shì bù sǐ, yú xì shè jì chén.吾友适不死，於戏社稷臣。zhí lù fēi zào lì, zhǎng huái dà bì rén.直禄非造利，长怀大庇人。nǎi tōng chéng míng jí, gòu cǐ dūn zāng chūn.乃通承明籍，遘此敦牂春。yào lì qí kě wèi, huáng qióng gù fěi rén.药厉其可畏，皇穹故匪仁。chóu xī yǔ fū zǐ, shú yún yì tiān lún.畴昔与夫子，孰云异天伦。tóng bìng yī xiāng shī, máng máng bù zhòng chén.同病一相失，茫茫不重陈。zi zhī wén zhāng zài, qí dài ní fù xīn.子之文章在，其殆尼父新。gǔ xìng wò hé yuè, zhēn cí dú guǐ shén.鼓兴斡河岳，贞词毒鬼神。kě bēi bù kě xiǔ, chē qiàn méi huāng zhēn.可悲不可朽，车輤没荒榛。shèng zhǔ xián wèi bǎo, xū zī dà guó pín.圣主贤为宝，吁兹大国贫。