《句》

tíng kōng kè sǎn rén guī hòu, huà táng bàn yǎn zhū lián.庭空客散人归后，画堂半掩朱帘。lín fēng xī xī yè yàn yàn,林风淅淅夜厌厌，xiǎo lóu xīn yuè, huí shǒu zì xiān xiān.小楼新月，回首自纤纤。chūn guāng zhèn zài rén kōng lǎo, xīn chóu wǎng hèn hé qióng.春光镇在人空老，新愁往恨何穷。jīn chuāng lì kùn qǐ hái yōng.金窗力困起还慵。yī shēng qiāng dí, jīng qǐ zuì yí róng.一声羌笛，惊起醉怡容。lǐ hòu zhǔ lín jiāng xiān.（李后主《临江仙》。qián hòu liǎng diào, gè yì qí bàn前后两调，各逸其半）xún chūn xū shì yáng chūn zǎo, kàn huā mò dài huā zhī lǎo.寻春须是阳春早，看花莫待花枝老。hòu zhǔ pú sà mán（后主《菩萨蛮》）dì xiāng yān yǔ suǒ chūn chóu, gù guó shān chuān kōng lèi yǎn.帝乡烟雨锁春愁，故国山川空泪眼。wú yuè wáng qián chù.（吴越王钱俶.mù lán huā《木兰花》）jīn fèng yù fēi zāo chè nuò, qíng mò mò.金凤欲飞遭掣搦，情脉脉。kàn jí yù lóu yún yǔ gé.看即玉楼云雨隔。qián chù（钱俶）táo lǐ bù xū kuā làn màn, yǐ shū le fēng chuī yī bàn.桃李不须夸烂熳，已输了风吹一半。hán xī zài yǒng méi（韩熙载《咏梅》）xué zhe hé yī hái kě xǐ, nián shào duō lái yǒu jǐ? zì gǔ xián chóu wú jì.学著荷衣还可喜，年少多来有几？自古闲愁无际。féng yán sì yè jīn mén（冯延巳《谒金门》）chū lí shǔ dào xīn jiāng suì, lí hèn mián mián.初离蜀道心将碎，离恨绵绵。chūn rì rú nián, mǎ shàng shí shí wén dù juān.春日如年，马上时时闻杜鹃。huā ruǐ fū rén cǎi sāng zǐ（花蕊夫人《采桑子》）