《菩萨蛮》

mǔ dān hán lù zhēn zhū kē, měi rén zhé xiàng tíng qián guò.牡丹含露真珠颗，美人折向庭前过。hán xiào wèn tán láng, huā qiáng qiè mào qiáng?含笑问檀郎，花强妾貌强？tán láng gù xiāng nǎo, xū dào huā zhī hǎo.檀郎故相恼，须道花枝好。yī xiàng fā jiāo chēn, suì ruá huā dǎ rén.一向发娇嗔，碎挼花打人。