《望西山》

jī cuì yì zhū yuè, lìng rén kàn mò xiū.积翠异诸岳，令人看莫休。yǒu shí jīng mù yǔ, dú de yǐ gāo lóu.有时经暮雨，独得倚高楼。yún wài sēng yīng lǎo, lín jiān shuǐ zhèng qiū.云外僧应老，林间水正秋。dào tóu guī yǐn chǔ, qǐ zài wèn sōng qiū.到头归隐处，岂在问嵩丘。