《看牡丹二首》

mò jiāng hóng fěn bǐ nóng huá, hóng fěn nà kān bǐ cǐ huā.莫将红粉比秾华，红粉那堪比此花。gé yuàn wén xiāng shuí bù xī,隔院闻香谁不惜，chū lán chéng yàn zì yīng kuā.出栏呈艳自应夸。běi fāng yǒu tài xū qīng guó, xī zǐ néng yán yì sàng jiā.北方有态须倾国，西子能言亦丧家。shū wǒ yī zhī hé xiǎo lù, zhēn zhū lián wài xiàng rén xié.输我一枝和晓露，真珠帘外向人斜。kàn huā zhǎng dào mǔ dān yuè, wàn shì quán wàng zì bù zhī.看花长到牡丹月，万事全忘自不知。fēng cù zhà kāi fāng kě xī,风促乍开方可惜，yǔ lín jiāng xiè kě kān bēi.雨淋将谢可堪悲。xián nián duì zuò hún chéng ǒu, zuì hòu pāo mián kǒng fù yī.闲年对坐浑成偶，醉后抛眠恐负伊。yě nǐ biàn xiū hái gǎi guò, tiáo tiáo zhēng nài yī nián qī.也拟便休还改过，迢迢争奈一年期。