《贻常夷诗》

píng shēng yóu chéng guō, cú méi wěi huāng zhēn.平生游城郭，殂没委荒榛。zì wǒ cí rén shì, bù zhī qiū yǔ chūn.自我辞人世，不知秋与春。niú yáng jiǔ lái mù, sōng bǎi jǐ chéng xīn.牛羊久来牧，松柏几成薪。fēn jué chē mǎ hǎo, gān suí hú tù qún.分绝车马好，甘随狐兔群。hé chǔ qīng fēng zhì, jūn zǐ xìng wèi lín.何处清风至，君子幸为邻。liè liè shèng míng dé, yī yī zhù liáng bīn.烈烈盛名德，依依伫良宾。qiān nián hé dàn mù, yī shì dòng rén shén.千年何旦暮，一室动人神。qiáo mù rú zài wàng, tōng qú liáng yì zūn.乔木如在望，通衢良易遵。gāo mén tǎng wú gé, xiàng yǔ xī lóng jīn.高门傥无隔，向与析龙津。