《与薛昭合婚诗》

liǎn huā bù zhàn jǐ hán yōu, jīn xī yáng chūn dú huàn qiū.脸花不绽几含幽，今夕阳春独换秋。wǒ shǒu gū dēng wú bái rì, hán yún lǒng shàng gèng tiān chóu.我守孤灯无白日，寒云陇上更添愁。yōu gǔ tí yīng zhěng yǔ hàn, xī shěn yù lěng zì cháng tàn.幽谷啼莺整羽翰，犀沈玉冷自长叹。yuè huá bù xiàng jiōng quán hù, lù dī sōng zhī yī yè hán.月华不向扃泉户，露滴松枝一夜寒。sháo guāng bú jiàn fēn chéng chén, céng ěr jīn dān hū yǒu shén.韶光不见分成尘，曾饵金丹忽有神。bù yì xuē shēng xié jiù lǜ, dú kāi yōu gǔ yī zhī chūn.不意薛生携旧律，独开幽谷一枝春。wù rù gōng yuán lòu wǎng rén, yuè huá jìng xǐ yù jiē chén.误入宫垣漏网人，月华静洗玉阶尘。zì yí fēi dào péng lái dǐng, qióng yàn sān zhī bàn yè chūn.自疑飞到蓬莱顶，琼艳三枝半夜春。