《同沈恭子游虎丘寺有作》

wǒ běn zhǎng yīn zhōu, zāo lí lì qín hàn.我本长殷周，遭罹历秦汉。sì dú yǔ wǔ yuè, míng shān jǐn yōu cuàn.四渎与五岳，名山尽幽窜。jí cǐ huán qū zhōng, shǐ yǒu jìn fēng wán.及此寰区中，始有近峰玩。jìn fēng hé yù yù, píng hú miǎo mí màn.近峰何郁郁，平湖渺瀰漫。yín fǔ chuān zhī yīn, bù shàng shān zhī àn.吟俯川之阴，步上山之岸。shān chuān gòng chéng chè, guāng cǎi jiāo líng luàn.山川共澄澈，光彩交凌乱。bái yún wěng yù guī, qīng sōng hū xiāo bàn.白云蓊欲归，青松忽消半。kè qù chuān dǎo jìng, rén lái shān niǎo sàn.客去川岛静，人来山鸟散。gǔ shēn zhōng jiàn rì, yá yōu xiǎo fēi dàn.谷深中见日，崖幽晓非旦。wén zi shèng yóu áo, fēng liú zú cí hàn.闻子盛游遨，风流足词翰。jiā zī hǎo sōng shí, yī yán cháng lèi tàn.嘉兹好松石，一言常累叹。wù wèi yú guǐ shén, xīn jūn gòng yōu zàn.勿谓余鬼神，忻君共幽赞。