《听尹炼师弹琴》

zhì lè běn tài yī, yōu qín hé qián kūn.至乐本太一，幽琴和乾坤。zhèng shēng jiǔ luàn yǎ, cǐ dào xī néng zūn.郑声久乱雅，此道稀能尊。wú jiàn yǐn xiān wēng, bó yá jīn fù cún.吾见尹仙翁，伯牙今复存。zhòng rén chéng qí liú, fū zǐ dá qí yuán.众人乘其流，夫子达其源。zài shān jùn fēng zhì, zài shuǐ hóng tāo bēn.在山峻峰峙，在水洪涛奔。dōu wàng ěr chéng què, dàn jué qīng xīn hún.都忘迩城阙，但觉清心魂。dài fá shí wēi zhě, yōu yīn shuí yǔ lùn.代乏识微者，幽音谁与论。