《登北固山望海》

cǐ shān zhèn jīng kǒu, jiǒng chū cāng hǎi méi.此山镇京口，迥出沧海湄。jī lǎn hé suǒ jiàn, máng máng cháo xī chí.跻览何所见，茫茫潮汐驰。yún shēng péng lái dǎo, rì chū fú sāng zhī.云生蓬莱岛，日出扶桑枝。wàn lǐ hùn yī sè, yān néng fēn liǎng yí.万里混一色，焉能分两仪。yuàn yán cè yān jià, piāo miǎo xún ān qī.愿言策烟驾，缥缈寻安期。huī shǒu xiè rén jìng, wú jiāng cóng cǐ cí.挥手谢人境，吾将从此辞。