《送人归乡》

duō cái yǔ mìng wéi, mò lù yì chái fēi.多才与命违，末路忆柴扉。bái fà hé rén wèn, qīng shān yī jiàn guī.白发何人问，青山一剑归。qíng yān dú niǎo méi, yě dù luàn huā fēi.晴烟独鸟没，野渡乱花飞。jì mò cháng tíng wài, yī rán kōng luò huī.寂寞长亭外，依然空落晖。