《松》

zhī gàn guài lín cūn, yān shāo chū jiàn xīn.枝干怪鳞皴，烟梢出涧新。qū pán gāo jí mù, cāng cuì yuǎn jīng rén.屈盘高极目，苍翠远惊人。dài hè yí yīn guò, tīng fēng lào zǐ pín.待鹤移阴过，听风落子频。qīng qīng hán mù wài, zì yǔ jiǔ xiāo lín.青青寒木外，自与九霄邻。