《句》

jīng shí wèi jià què, xīn xù luàn zòng héng.经时未架却，心绪乱纵横。jì lán wǔ liù suì shí, qí fù bào yú tíng,（季兰五六岁时，其父抱于庭，lìng yǒng qiáng wēi yún yún.令咏蔷薇云云。fù huì yuē:" bì shī xíng fù yě.父恚曰：“必失行妇也。" hòu jìng rú qí yán”后竟如其言）yǐ kàn yún huán sàn, gèng niàn mù kū róng.已看云鬟散，更念木枯荣。wò bìng（《卧病》）bǐng gǔ xuān xíng xuǎn, jīng qí fú zuò yú.鞞鼓喧行选，旌旗拂座隅。xiàn zéi jì gù rén（《陷贼寄故人》）bù dǔ hé yáng yī xiàn huā, kōng jiàn qīng shān sān liǎng diǎn.不睹河阳一县花，空见青山三两点。jì fáng míng fǔ,（《寄房明府》，yǐ shàng jù jiàn yín chuāng zá lù以上俱见《吟窗杂录》）