《昭君怨》

zì gǔ wú hé qīn, yí zāi dào qiè shēn.自古无和亲，贻灾到妾身。shuò fēng sī qù mǎ, hàn yuè chū xíng lún.朔风嘶去马，汉月出行轮。yī báo láng shān xuě, zhuāng chéng lǔ sāi chūn.衣薄狼山雪，妆成虏塞春。huí kàn fù mǔ guó, shēng sǐ bì hú chén.回看父母国，生死毕胡尘。