《狱中书情上使君（长文为强暴所诬系狱，献诗雪冤）》

qiè jiā běn zhù pó yáng qǔ, yī piàn zhēn xīn bǐ gū zhú.妾家本住鄱阳曲，一片贞心比孤竹。dāng nián èr bā shèng róng yí.当年二八盛容仪。hóng jiān cǎo lì qià rú fēi.红笺草隶恰如飞。jǐn rì xián chuāng cì xiù zuò, yǒu shí jí pǔ cǎi lián guī.尽日闲窗刺绣坐，有时极浦采莲归。shuí dào jū pín shǒu dū yì, yōu guī jì mò wú rén shí.谁道居贫守都邑，幽闺寂寞无人识。hǎi yàn cháo guī qīn zhěn hán,海燕朝归衾枕寒，shān huā yè luò jiē chí shī.山花夜落阶墀湿。qiáng bào zhī nán hé suǒ wéi, shǒu chí bái rèn xiàng lián wéi.强暴之男何所为，手持白刃向帘帏。yī mìng rèn cóng dāo xià sǐ, qiān jīn qǐ shòu àn zhōng qī.一命任从刀下死，千金岂受暗中欺。wǒ xīn fěi shí qíng nán zhuǎn,我心匪石情难转，zhì duó qiū shuāng yì bù yí.志夺秋霜意不移。xuè jiàn luó yī zhōng bù hèn, chuāng nián jǐn xiù yì hé cí.血溅罗衣终不恨，疮黏锦袖亦何辞。xiàn liáo céng wèi zhī qíng xù, jí biàn jiào rén zhí líng yǔ.县僚曾未知情绪，即便教人絷囹圄。zhū chún dī lì dú xián yuān,朱唇滴沥独衔冤，yù zhù lán gān tàn fēi suǒ.玉箸阑干叹非所。shí yuè hán gèng kān sī rén, yī wén jī tuò yī shāng shén.十月寒更堪思人，一闻击柝一伤神。gāo jì bù shū yún yǐ sàn, é méi bà sǎo yuè réng xīn.高髻不梳云已散，蛾眉罢扫月仍新。sān chǐ yán zhāng nán kě yuè,三尺严章难可越，bǎi nián xīn shì xiàng shuí shuō.百年心事向谁说。dàn kàn xǐ xuě chū huán fēi, shǐ xìn bái guī wú diàn quē.但看洗雪出圜扉，始信白圭无玷缺。