《霜菊》

qiū jǐn běi fēng qù, lǜ yí hán qì sù.秋尽北风去，律移寒气肃。xī lì jiàng fán shuāng, lí pī wěi cán jú.淅沥降繁霜，离披委残菊。huá zī shàng zhào zhuó, yōu qì hán fēn yù.华滋尚照灼，幽气含纷郁。de de mào kōng yuán, qī qī bèi yōu gǔ.的的冒空园，萋萋被幽谷。sāo rén yǒu yí yǒng, táo lìng céng yíng jū.骚人有遗咏，陶令曾盈掬。tǎng shǐ huái xiù zhōng, yóu kān xí yú fù.傥使怀袖中，犹堪袭馀馥。