《题取经诗（载《翻译名义集》，云唐义净三藏作）》

jìn sòng qí liáng táng dài jiān, gāo sēng qiú fǎ lí cháng ān.晋宋齐梁唐代间，高僧求法离长安。qù rén chéng bǎi guī wú shí,去人成百归无十，hòu zhě ān zhī qián zhě nán.后者安知前者难。lù yuǎn bì tiān wéi lěng jié, shā hé zhē rì lì pí dān.路远碧天唯冷结，沙河遮日力疲殚。hòu xián rú wèi ān sī zhǐ, wǎng wǎng jiāng jīng róng yì kàn.后贤如未谙斯旨，往往将经容易看。