《伤哉行》

tù zǒu wū fēi bù xiāng jiàn, rén shì yī xī sù rú diàn.兔走乌飞不相见，人事依稀速如电。wáng mǔ yāo táo yí dù kāi,王母夭桃一度开，yù lóu hóng fěn qiān huí biàn.玉楼红粉千回变。chē chí mǎ zǒu xián yáng dào, shí jiā jiù zhái kōng huāng cǎo.车驰马走咸阳道，石家旧宅空荒草。qiū yǔ wú qíng bù xī huā, fú róng yī yī jīng diān dǎo.秋雨无情不惜花，芙蓉一一惊颠倒。quàn jūn mò mán zāi jīng jí,劝君莫谩栽荆棘，qín huáng xū fèi qū shān lì.秦皇虚费驱山力。yīng fēng yī qù gèng wú yán, bái gǔ shěn mái mù shān bì.英风一去更无言，白骨沈埋暮山碧。