《弃妾篇》

qiè běn cóng tái yòu, jūn zài yàn mén chuí.妾本丛台右，君在雁门陲。yōu yōu qí shuǐ qū, cǎi yàn rù sāng zhī.悠悠淇水曲，彩燕入桑枝。bù yīn méi jié hǎo, běn yǐ róng xiāng zhī.不因媒结好，本以容相知。róng xiè jūn yīng qù, qíng yí huì yǒu lí.容谢君应去，情移会有离。hái jūn jié lǚ dài, guī qiè zhī chéng shī.还君结缕带，归妾织成诗。cǐ wù suī qīng jiàn, bù yòng shǐ rén chī.此物虽轻贱，不用使人嗤。