《句》

kǔ jiào zuò zhèn jū zhōng guó, zhēng de ní jīn zài tài shān.苦教作镇居中国，争得泥金在泰山。mín shān,（《岷山》，jiàn yín chuāng jí lù见《吟窗集录》）cái wén nuǎn lǜ xiān tōu yǎn, jì dài hé fēng shǐ zhǎn méi.才闻暖律先偷眼，既待和风始展眉。liǔ（《柳》）méng jūn zhī zhòng huì qióng shí, báo qǐ jīn dāo dīng yù shēn.蒙君知重惠琼实，薄起金刀钉玉深。jué chù chūn bīng qiāo chǐ lěng, yàn shí xuě yè wò xīn hán.嚼处春冰敲齿冷，咽时雪液沃心寒。lí,（《梨》，yǐ shàng jiàn shì wén lèi jù以上见《事文类聚》）shēn zhuāng yù wǎ píng wú lǒng, luàn fú lú huā xì yǒu shēng.深妆玉瓦平无垄，乱拂芦花细有声。xuě（《雪》）rì huí qín yǐng chuān shū mù, fēng dì yuán shēng rù xiǎo lóu.日回禽影穿疏木，风递猿声入小楼。