《闻雁寄故人》

jiǔ zuò tā xiāng kè, shēn cán báo huàn fēi.久作他乡客，深惭薄宦非。bù zhī yún shàng yàn, hé dé měi nián guī.不知云上雁，何得每年归。yè jìng shēng mí yuàn, tiān kōng yǐng gèng wēi.夜静声弥怨，天空影更微。wǎng nián lí bié lèi, jīn xī zhòng zhān yī.往年离别泪，今夕重沾衣。