《杨柳枝词五首》

líng hé fēng nuǎn tài chāng chūn, wǔ xiàn yáo sī xiàng xī rén.灵和风暖太昌春，舞线摇丝向昔人。hé sì xiǎo lái jiāng yǔ hòu, yī xíng rú huà gé yáo jīn.何似晓来江雨后，一行如画隔遥津。péng zé chū zāi wǔ shù shí, zhǐ yīng xián kàn yī zhī chuí.彭泽初栽五树时，只应闲看一枝垂。bù zhī tiān yì fēng liú chù, yào yǔ jiā rén xué huà méi.不知天意风流处，要与佳人学画眉。nuǎn bàng lí tíng jìng fú qiáo, rù liú chuān kǎn lǜ yīn yáo.暖傍离亭静拂桥，入流穿槛绿阴摇。bù zhī luò rì shuí xiāng sòng, hún duàn qiān tiáo yǔ wàn tiáo.不知落日谁相送，魂断千条与万条。chūn lái lǜ shù biàn tiān yá, wèi jiàn chuí yáng wèi kě kuā.春来绿树遍天涯，未见垂杨未可夸。qíng rì wàn zhū yān yī zhèn, xián fāng jiān shì mò chóu jiā.晴日万株烟一阵，闲坊兼是莫愁家。shí shǒu dāng nián yǒu jiù cí, chàng qīng gē cuì jǐ wú yí.十首当年有旧词，唱青歌翠几无遗。wèi zēng dé xiàng xíng rén dào, bù wèi lí qíng mò zhé yī.未曾得向行人道，不谓离情莫折伊。