《松》

céng yú xī jìn fēng zhōng sàn, yòu xiàng dōng wú zuò dài fū.曾于西晋封中散，又向东吴作大夫。nóng cuì zì zhī qiān gǔ zài,浓翠自知千古在，qīng shēng shuí dào sì shí wú.清声谁道四时无。zhī kē yǎn hòu lóng shé lǎo, gēn jiǎo pán lái zhǎo jù cū.枝柯偃后龙蛇老，根脚盘来爪距粗。zhí dài sù qiū yáo luò rì, shǐ jiāng fán mù dòu róng kū.直待素秋摇落日，始将凡木斗荣枯。