《雪》

píng yì qū yún jié yè yīn, sù huā piāo zhuì è fēn shěn.屏翳驱云结夜阴，素花飘坠恶氛沈。sè qī cáo guó má yī qiǎn,色欺曹国麻衣浅，hán rù jīng wáng cuì bèi shēn.寒入荆王翠被深。tiān shàng míng hé yín zuò shuǐ, hǎi zhōng xiān shù yù wèi lín.天上明河银作水，海中仙树玉为林。rì gāo dú yōng shuāng qiú wò, shuí qǐ cháng ān qǔ jiǔ jīn.日高独拥鹴裘卧，谁乞长安取酒金。