《经马嵬坡》

yī cóng shā guì fēi, chūn lái huā wú yì.一从杀贵妃，春来花无意。cǐ dì zòng qiān nián, tǔ xiāng yóu pò bí.此地纵千年，土香犹破鼻。chǒng jì chū cháng lǐ, rǔ qǐ tóng cháng sǐ.宠既出常理，辱岂同常死。yī děng yì yú zhòng, qīng fù jiē rú cǐ.一等异于众，倾覆皆如此。