《断火谣》

shuí wèi zhī tuī xián, yú shì hé gōng guǒ.谁谓之推贤，于世何功果。jué ěr jìn hóu jiāo, jìn wǒ táng yú huǒ.绝尔晋侯交，禁我唐虞火。guó bì tán yú yān, dà lǐ chéng huī duò.国闭檀榆烟，大礼成隳堕。àn shì kū gǎo fàn, lěng miàn xiāng kàn zuò.暗室枯槁饭，冷面相看坐。yáng shēng jì fēi yòu, yīn fú ruò wéi zuǒ.阳升既非佑，阴伏若为佐。yān dòng qún shēng fù, jiāng zhǐ tiān xià huò.焉冻群生腹，将止天下祸。dàn jiū yuān làn xíng, tiān dào wú bù kě.但究冤滥刑，天道无不可。bǐ zāi qián cháo yì zàn chén,鄙哉前朝翊赞臣，xū mó zhī guī hé suǒ suǒ.訏谟之规何琐琐。