《灞上逢故人》

huā luò xìng yuán zhī, qū chē wèn lù qí.花落杏园枝，驱车问路岐。rén qíng shuí kě huì, shēn shì zì kān yí.人情谁可会，身事自堪疑。yuè yǔ kuáng léi sòng, xī chá zhǎng shuǐ chuī.岳雨狂雷送，溪槎涨水吹。jiā shān rú cǐ jǐng, jǐ chù bù xiāng suí.家山如此景，几处不相随。