《木芙蓉三首》

huáng niǎo tí yān èr yuè cháo, ruò jiào kāi jí mǔ dān ráo.黄鸟啼烟二月朝，若教开即牡丹饶。tiān xián qīng dì ēn guāng shèng, liú yǔ qiū fēng xuě jì liáo.天嫌青帝恩光盛，留与秋风雪寂寥。què jiǎ qīng yāo nǚ jiǎn chéng, lǜ luó náng zhàn cǎi xiá chéng.却假青腰女剪成，绿罗囊绽彩霞呈。shuí lián bù jí huáng huā jú, zhǐ yù táo qián biàn dé míng.谁怜不及黄花菊，只遇陶潜便得名。xū dào lù hán fāng yǒu tài, wèi jīng shuāng yì shāo wú xiāng.须到露寒方有态，为经霜裛稍无香。yí gēn ruò zài qín gōng lǐ, duō shǎo jiā rén qì xiǎo zhuāng.移根若在秦宫里，多少佳人泣晓妆。