《题陈山人居》

yóu zì méi tái mǎ jī zhòng, shí qiàn quán lěng lǎn yí fēng.犹自莓苔马迹重，石嵌泉冷懒移峰。kōng chuí fèng shí yán qián zhú,空垂凤食檐前竹，màn bá lóng xíng jiàn dǐ sōng.漫拔龙形涧底松。gé àn qīng shān qiū jiàn sì, bàn chuáng míng yuè yè wén zhōng.隔岸青山秋见寺，半床明月夜闻钟。shuí néng chóu chàng pán xī shì, jīn gǔ yōu yōu bù zài féng.谁能惆怅磻溪事，今古悠悠不再逢。