《题郑山人居》

lǚ jī biàn méi tái, yōu zhī jiān yào cái.履迹遍莓苔，幽枝间药裁。kū shān qíng xuě duǒ, pò yǒu chù fēng kāi.枯杉擎雪朵，破牖触风开。quán zì gū fēng luò, rén cóng zhū dòng lái.泉自孤峰落，人从诸洞来。zhōng qī sù qīng yè, zhēn míng shuō tiān tāi.终期宿清夜，斟茗说天台。