《题友人山斋》

shū zhú lòu xié huī, tíng jiān yīn fù yí.疏竹漏斜晖，庭间阴复遗。jù chéng tái shí míng, yín nòng xuě chuāng qí.句成苔石茗，吟弄雪窗棋。shā cǎo quán jīng sè, lín zhāi kè jí chí.沙草泉经涩，林斋客集迟。xī fēng xū jiàn bī, wèi nǐ wèn jīng shī.西风虚见逼，未拟问京师。