《和人咏雪》

qīng qīng yù dié xiàng fēng jiā, jīn xiù shuí néng rèn liù pā.轻轻玉叠向风加，襟袖谁能认六葩。gāo xiù rén mí qiān chǐ bù,高岫人迷千尺布，píng lín tiān yǔ yì bān huā.平林天与一般花。héng kōng luò yì yún yí xiè, pū làng piān lián dié jì chá.横空络绎云遗屑，扑浪翩联蝶寄槎。gōng zǐ zūn qián liú yuǎn sī, bù zhī hé chǔ kè chéng shē.公子樽前流远思，不知何处客程赊。