《春暮途中》

xì yǔ rú chén sàn nuǎn kōng, shù fēng chūn sè zài yún zhōng.细雨如尘散暖空，数峰春色在云中。xū zhī chù mù jiē chéng hèn,须知触目皆成恨，zòng dào duō wén zhēng nà qióng.纵道多文争那穷。fēi yàn yǒu qíng yī jiù gé, chuí yáng wú lì shòu dōng fēng.飞燕有情依旧阁，垂杨无力受东风。shuí néng huì de qián kūn yì, jiǔ tǔ kū róng zì bù tóng.谁能会得乾坤意，九土枯荣自不同。