《哭所知》

cháo zuò qīng yún shì, mù wèi xuán yè rén.朝作青云士，暮为玄夜人。fēng dēng wú dìng dù, lù xiè yì qūn xún.风灯无定度，露薤亦逡巡。chéng mǎ jīng xīn zhǒng, shū wéi bǎi jiù chén.乘马惊新冢，书帷摆旧尘。zhǐ yìng cóng cǐ qù, hé chǔ fú shēng mín.只应从此去，何处福生民。