《牡丹》

shǎo jiàn nán rén shí, shí lái jiē fù jīng.少见南人识，识来嗟复惊。shǐ zhī chūn yǒu sè, bù xìn ěr wú qíng.始知春有色，不信尔无情。kǒng shì tiān dì mèi, zàn suí yún yǔ shēng.恐是天地媚，暂随云雨生。yuán hé jué yóu wù, gèng kě bǐ yán míng.缘何绝尤物，更可比妍明。