《昭君》

gǔ dì xiū wén dé, mán yí mò gǎn qīn.古帝修文德，蛮夷莫敢侵。bù zhī táo lǐ mào, néng zhuǎn hǔ láng xīn.不知桃李貌，能转虎狼心。rì mù biān fēng jí, chéng yáo qì xuě shēn.日暮边风急，程遥碛雪深。qiān qiū qīng zhǒng gǔ, liú yuàn zài hú qín.千秋青冢骨，留怨在胡琴。