《读修睦上人歌篇》

lǐ bái wáng, lǐ hè sǐ, chén táo zhào mù xún xiāng cì.李白亡，李贺死，陈陶赵睦寻相次。xū zhī dài bù fá sāo rén,须知代不乏骚人，guàn xiū zhī hòu, wéi xiū mù ér yǐ yǐ.贯休之后，惟修睦而已矣。mù gōng mù gōng zhēn kě wèi,睦公睦公真可畏，kāi kǒu xiàng rén wú suǒ jì.开口向人无所忌。cái shì yān xiá shēng zé mèi, zhí rú qū yì nìng zé zhǐ.才似烟霞生则媚，直如屈轶佞则指。yì xià fēn fēn zào huà jī, bǐ tóu dī dī wén zhāng suǐ.意下纷纷造化机，笔头滴滴文章髓。míng yuè qīng fēng sān shí nián,明月清风三十年，bèi jūn qū shǐ rú nú bì.被君驱使如奴婢。quàn jūn xiū, mò róng yì, shì sú yóu lái xī zé guì.劝君休，莫容易，世俗由来稀则贵。shān hú gāo jià wǔ yún háo, xiǎo xiǎo bù xū fán zǎo sī.珊瑚高架五云毫，小小不须烦藻思。