《筑城篇》

sān shí liù lǐ xī chuān dì, wéi rào chéng guō é tiān héng.三十六里西川地，围绕城郭峨天横。yī jiā rén lǜ yī kǒu pì,一家人率一口甓，bǎn zhù cái xīng chéng yǐ chéng.版筑才兴城已成。yì fū dēng dēng wú juàn sè, zhuàn bǎo shāng hān fāng zàn xī.役夫登登无倦色，馔饱觞酣方暂息。bù jiǎ shén guī chū zhǐ zōng, jǐn píng xīn jiàng wèi chóu huà.不假神龟出指踪，尽凭心匠为筹画。huà gé tuán tuán zhēn tiě wèng,画阁团团真铁瓮，dǔ kuò chán yán qí shí bì.堵阔巉岩齐石壁。fēng chuī sì miàn jīng qí dòng, huǒ yàn xiāng shāo mǎn tiān chì.风吹四面旌旗动，火焰相烧满天赤。sàn huā lóu wǎn guà cán hóng, zhuó jǐn qiū jiāng chéng dào bì.散花楼晚挂残虹，濯锦秋江澄倒碧。xī chuān fù lǎo hè zǐ sūn,西川父老贺子孙，cóng zī shǐ shì zhōng huá rén.从兹始是中华人。