《过张祜处士丹阳故居》

yì xī wèi ér zhú wǒ xiōng, céng pāo zhú mǎ bài xiān shēng.忆昔为儿逐我兄，曾抛竹马拜先生。shū zhāi yǐ huàn dāng shí zhǔ,书斋已换当时主，shī bì kōng tí gù yǒu míng.诗壁空题故友名。qǐ shì zhēng quán liú yuàn dí, kě lián dāng lù jǐn gōng qīng.岂是争权留怨敌，可怜当路尽公卿。chái fēi cǎo wū wú rén wèn, yóu xiàng huāng tián zé dì zhēng.柴扉草屋无人问，犹向荒田责地征。