《冬杪归陵阳别业五首》

wú méi guī bié yè, suǒ xiàng zì guāi xīn.无媒归别业，所向自乖心。lǘ lǐ gù rén shǎo, tián yuán huāng cǎo shēn.闾里故人少，田园荒草深。làng fān quán shī àn, zhú bèng bié chéng lín.浪翻全失岸，竹迸别成林。ōu niǎo yóu xiāng shí, shí lái tīng kǔ yín.鸥鸟犹相识，时来听苦吟。mián yún zhōng wèi suì, cè mǎ zàn xiū qī.眠云终未遂，策马暂休期。shàng guó láo hún mèng, zhōng xīn shén bié lí.上国劳魂梦，中心甚别离。bīng fēng yán liū duàn, xuě yā qì sōng yī.冰封岩溜断，雪压砌松欹。gǔ ròu jiē míng wǎn, kàn guī què lèi chuí.骨肉嗟名晚，看归却泪垂。xué jiàn suī wú shù, yín shī shì yǒu mó.学剑虽无术，吟诗似有魔。yǐ pín gān shì wǎn, lín lǎo ài xián duō.已贫甘事晚，临老爱闲多。jī quǎn wéi suí lù, ér tóng zhǐ yī suō.鸡犬唯随鹿，儿童只衣蓑。shí yīn xún yě sǒu, kuáng zuì fù kuáng gē.时因寻野叟，狂醉复狂歌。xiāng guó luàn lí hòu, jiāo qīn bàn lǚ yóu.乡国乱离后，交亲半旅游。yuǎn wén chéng kě niàn, guī jiàn qǐ wú chóu.远闻诚可念，归见岂无愁。bài wěi mí huāng jìng, hán suō méi huài zhōu.败苇迷荒径，寒蓑没坏舟。héng mén zhōng bù yǎn, yǐ zhàng kàn bō liú.衡门终不掩，倚杖看波流。yóu qín fù zhì yàn, bù jué jìn shuāi nián.游秦复滞燕，不觉近衰年。lǚ mào tóng chái huǐ, xíng yī duì gǔ chuān.旅貌同柴毁，行衣对骨穿。lí hán duō zhuó què, mù luò duàn fú yān.篱寒多啄雀，木落断浮烟。chǔ yè wén míng yàn, yóu yí zài sāi tiān.楚夜闻鸣雁，犹疑在塞天。