《闻蝉十二韵》

zào huà shēng wēi wù, cháng néng yīng hòu míng.造化生微物，常能应候鸣。chū lí hé chǔ shù, yòu fā qù nián shēng.初离何处树，又发去年声。wèi tuì wéi chóu dòng, cái fēi shì jiě jīng.未蜕唯愁动，才飞似解惊。wén lái lín hǎi jiǎo, hèn qǐ guò biān chéng.闻来邻海徼，恨起过边城。sāo xiè suí fēng yuǎn, yōu yáng lèi xuě qīng.骚屑随风远，悠扬类雪轻。bào qiū liáng jiàn zhì, sī yuè sī piān qīng.报秋凉渐至，嘶月思偏清。hù mò yí xiāng dá, wēi yáo shì yù xíng.互默疑相答，微摇似欲行。fán yīn rén yǐ yàn, xiǔ ké yǐ yóu zhēng.繁音人已厌，朽壳蚁犹争。cháo shì yán guān shì, gōng pín chěng bìn míng.朝士严冠饰，宫嫔逞鬓名。luàn yī xī rì zào, duō yǐn běi guī qíng.乱依西日噪，多引北归情。xiǎo lù níng qián xī, zhū sī hū bèng yíng.筱露凝潜吸，蛛丝忽迸萦。cǐ shí yín lì zhě, bù jué wàn chóu shēng.此时吟立者，不觉万愁生。