《雁门关野望》

gāo guān xián dú wàng, wàng jiǔ zhuǎn chóu rén.高关闲独望，望久转愁人。zǐ sāi wéi duō xuě, hú shān bù jìn chūn.紫塞唯多雪，胡山不尽春。hé yáo fēn duàn yě, shù luàn qǐ fēi chén.河遥分断野，树乱起飞尘。shí jiàn dōng lái qí, xīn zhī jìn bié qín.时见东来骑，心知近别秦。