《长安怀古》

huò rěn xiāo qiáng zhōng bù zhī, shēng rén lì qū jǐn biān chuí.祸稔萧墙终不知，生人力屈尽边陲。chì lóng yǐ fù dōng fāng àn,赤龙已赴东方暗，huáng quǎn tú huái shàng cài bēi.黄犬徒怀上蔡悲。miàn quē bēng chéng shān jì jì, tǔ mái yuān gǔ cǎo lí lí.面缺崩城山寂寂，土埋冤骨草离离。qiū fēng jiě yuàn fú sū sǐ, lù qì yān chóu hóng shù zhī.秋风解怨扶苏死，露泣烟愁红树枝。