《九子坡闻鹧鸪》

luò zhào cāng máng qiū cǎo míng, zhè gū tí chù yuǎn rén xíng.落照苍茫秋草明，鹧鸪啼处远人行。zhèng chuān jí qū qí qū lù,正穿诘曲崎岖路，gèng tīng gōu zhōu gé zhé shēng.更听钩輈格磔声。céng pō guì jiāng shēn àn yǔ, yì yú méi lǐng zǔ guī chéng.曾泊桂江深岸雨，亦于梅岭阻归程。cǐ shí wéi ěr cháng qiān duàn, qǐ fàng jīn xiāo bái fà shēng.此时为尔肠千断，乞放今宵白发生。