《永州送侄归宜春》

sòng yù zhèng qiū bēi, nà kān gèng bié lí.宋玉正秋悲，那堪更别离。cóng lái jīn shàng lèi, jǐn zuò bìn biān sī.从来襟上泪，尽作鬓边丝。yǒng shuǐ qīng rú cǐ, yuán jiāng sè kě zhī.永水清如此，袁江色可知。dào jiā huáng jú chè, yì mò guài guī chí.到家黄菊坼，亦莫怪归迟。