《秋夜闻郑山人弹楚妃怨》

míng yuè yáo luò yè, shēn táng qīng jìng xián.明月摇落夜，深堂清净弦。zhōng jiān chǔ fēi zòu, shí zhǐ āi chán juān.中间楚妃奏，十指哀婵娟。liáo liáo yè hán fēng, dàng dàng yì rú quán.寥寥夜含风，荡荡意如泉。jì mò wù wú xiàng, yī xī yǔ kōng yān.寂寞物无象，依稀语空烟。lǚ rén duō xī wàng, kè yàn nán nán qián.旅人多西望，客雁难南前。yóu lái gǎn shén shì, qǐ wèi wú qíng chuán.由来感神事，岂为无情传。róng huá néng jǐ shí, bù zài lái zhě nián.容华能几时，不再来者年。cǐ xī hé hàn shàng, shuāng xīng hán qī rán.此夕河汉上，双星含凄然。