《颂古四十四首》

dòng shān píng dì lù shī hái, ān zhǔ jiàng shēn yī chù mái.洞山平地露尸骸，庵主将身一处埋。láng jí dú lóu xiāng zhěn jiè, bēi fēng chóu wù bù shèng huái.狼藉髑髅相枕藉，悲风愁雾不胜怀。