《绝句留别善之仲实并呈松涧云仲无逸四首》

陆文圭 宋代
手拈花草弄春愁,儿女安知稼千秋。
山北山南游未遍,归兴且复事西畴。

拼音

shǒu niān huā cǎo nòng chūn chóu, ér nǚ ān zhī jià qiān qiū.手拈花草弄春愁,儿女安知稼千秋。shān běi shān nán yóu wèi biàn, guī xìng qiě fù shì xī chóu.山北山南游未遍,归兴且复事西畴。