《偈颂一百一十七首》

bī rén shàng shù bá què tī, tuī rén rù jǐng fù què tǒng.逼人上树拔却梯，推人入井覆却桶。jiāng hú yòng cǐ ě xīn cháng, shuí yún qì yì jīn lán zhòng.江湖用此恶心肠，谁云契义金兰重。guài yǔ diān yán, kāi yǎn shuō mèng.怪语颠言，开眼说梦。